Bu resimde nereden çıktı diyebilirsiniz,hatta ilginizi de çekmeye bilir.Ben bu resme baktığımda sanki bir yerimden bir şeyler koptu,üzüldüm duygulandım,taaa yıllar öncesine gittim,o kadar çok anılar varki insanda.Biz 10 kardeşiz ve en büyükleri benim.10 kardeş bu beşikte büyüdük,beşik ben doğmadan Allah rahmet etsin babam tarafından 1963 te yapılmış.Şimdi Niğde Bor Balcı köyünde kimsemiz kalmadı diyebilirim.Ama beşik atıl bir şekilde arılıkta.Yanı beli kırılmış yatıyor.O cıvıl,cıvıl evimiz sessiz,çocukluğumda çay yeni çıkmıştı ve çok iyi bir şeymiş gibi,sabahları sütle pişen çorbayı tedavülden kaldırmıştı.Sabah dizilirdik 10 kardeş sininin etrafına kişi başı üçer zeytin,artık zeytini yalarmısınız? koklarmısınız? birazda ineğimizin yağı alınmış sütünden yapılan çökelek isimli peynir ve iki bardak çay,çaydanlıkta çay artar bana verilirse büyükte olsanız sofrada bir hoşnutsuzluk,çay çok kıymetli ya.Şimdilerde zeytine sofraya gidip gelmekten gına geldi.Bazen düşünürüm tabaktaki zeytin ben olsam,beni yemeyip sofraya getirip götürenlerin yakasından tutarım,hesap sorarım be.Şimdi her şey bol ama hiçbir şeyinde tadı tuzu yok.
Zaman ne kadar değişti.
Resimde bizim eski arılık var aslında, ama arılık hedef alınmadığı için gözükmüyor önü açık üstü kapalı bir yer.Resmin sol alt tarafında ise bir kara kovan var,yapım malzemesi tezek ve küldendir.resme birde fenni kovan kapağı girmiş.Resim kardeşim Şakir Türk tarafından yeni çekildi diyebilirim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder